Anoreksja zwana także jadłowstrętem psychicznym nie jest chorobą nową, pierwsze wzmianki o zaburzeniu odżywiania zostały opisane już w XIX wieku. Nie ulega jednak wątpliwości, że w XXI wieku liczba zachorowań lawinowo wzrosła. Trudno jest jednoznacznie określić przyczynę, jednak wielu psychologów i psychiatrów wskazuje na współczesne trendy modowe, zmniejszenie znaczenia kontaktów rodzinnych oraz szybkie tempo życia.
Czy anoreksja jest uzależnieniem?
Okazuje się, że anoreksję można traktować jak uzależnienie XXI wieku. Jest to uzależnienie od odchudzania i paniczny strach przed zbyt wysoką masą ciała. Choroba dotyka przede wszystkim kobiety. Zaledwie co 20 osoba chora to mężczyzna. Najbardziej narażone na anoreksję są młode dziewczynki między 13, a 18 rokiem życia. Jest to czas w którym dziewczynki bardzo silnie identyfikują się z gwiazdami telewizji, zwracają uwagę na szczupłe modelki. Nowoczesne wzorce medialne sugerują im, że szczupła dziewczyna jest znacznie atrakcyjniejsza od tej, która ma na sobie trochę ciałka.
Objawy
Najbardziej widocznym objawem anoreksji jest oczywiście silna niedowaga połączona z brakiem siły. Anorektyk spożywa tak mało kalorii, że nie jest w stanie odpowiednio odżywić całego organizmu. Wiąże się to ze złą kondycją skóry i włosów, łamliwością paznokci oraz z osłabieniem krążenia krwi (dłonie i stopy stają się zimne oraz lekko zasinione). Przy zaostrzeniu choroby następuje drażliwość i powierzchowność kontaktów. Warto też wiedzieć, że anorektyk ciągle przelicza kalorie, unika produktów wysokokalorycznych, a codzienne jedzenie nie sprawia mu przyjemności – jest ono traktowane jako konieczność. Wielu chorych nagle rezygnuje ze spożywania produktów mięsnych i zjada jedynie dietetyczne dania warzywne.
Leczenie
Anoreksja polega na somatyzacji – czyli sytuacji w której chory sygnalizuje swoje problemy za pomocą ciała. Prawdziwym problemem jest tu jednak psychika – i to głównie nią należy się zająć podczas leczenia. Według specjalistów najskuteczniejszą formą leczenia jest połączenie długotrwałej psychoterapii z leczeniem farmakologicznym. Wielu specjalistów sugeruje, że w czasie leczenia należy odseparować chorego od jego najbliższego środowiska. Paradoksalnie, to właśnie to środowisko i występujące w nim nieprawidłowości mogą zapoczątkować chorobę.
Dodaj komentarz