Ceramidy to związki naturalne, znajdujące się między innymi w ludzkiej skórze. W warstwie rogowej naskórka zidentyfikowano siedem ich typów. Występują one także w przestrzeniach między komórkami osłonki włosów. Ceramidy umożliwiają przenikanie składników odżywczych przez naskórek w głąb skóry, opóźniając tym samym jej proces starzenia. Obecność ceramidów we włosach ma za zadanie uzupełnić ubytki w ich strukturze, wzmacniać odporność włosów na działanie czynników zewnętrznych, zapobiegać rozdwajaniu się końcówek oraz nadawać włosom połysku i elastyczności. Wraz ze starzeniem się skóry, a także w wyniku chorób, niewłaściwej diety i przemęczenia, tracimy te cenne związki. Na skutek ich utraty naskórek staje się cieńszy i mniej elastyczny. Zaburzeniu ulegają też procesy rogowacenia, dlatego skóra szybciej się starzeje i powstają zmarszczki. W celu odbudowy skóry specjaliści polecają stosowanie ceramidów od zewnątrz u osób już po 35. roku życia.
Ceramidy są składnikami kremów, maseczek, balsamów, odżywek do włosów, szamponów oraz preparatów do pielęgnacji paznokci. Ich działanie polega na ochronie skóry, włosów i paznokci przed szkodliwym działaniem warunków atmosferycznych oraz środowiska. Kosmetyki z ceramidami nawilżają, regulują natłuszczenie oraz poprawiają elastyczność skóry. Pozyskuje się je z materiału roślinnego i zwierzęcego. W połączeniu z węglowodanami ceramidy tworzą klasę związków nazywanych glikoceramidami. Glikoceramidy zwierzęce pozyskuje się z rdzenia kręgowego lub mózgu zwierząt rzeźnych. W ostatecznej formie są to białe substancje krystaliczne, nierozpuszczalne w wodzie. Z kolei glikoceramidy roślinne uzyskuje się z zarodków pszenicy, słonecznika, lnu oraz lecytyny sojowej.
Źródło: Majcher-Kozieł M., Ceramidy i ich rola w kosmetologii. „Chemia w Szkole” 2006 nr 5, s. 17-18.
Dodaj komentarz