Kąpiel w rzece, jeziorze, zalewie czy morzu należy do największych wakacyjnych atrakcji. Marzą o niej przede wszystkim dzieci. Zanim jednak pozwolimy naszym milusińskim na zabawę w wodzie, a tym nieco większym na popisywanie się umiejętnością pływania, zadbajmy o należyte ich przegotowanie do kontaktu z wodą. Bezpieczeństwo dzieci i młodzieży to priorytet w trakcie wakacji i nie wolno nam o tym zapomnieć.
Już samo wyjście na plażę powinno być dobrze przygotowane. Nakrycie głowy (chroniące także kark), smarowanie skóry kremem ochronnym z filtrami UV o wysokiej wartości oraz zaopatrzenie w napoje, to niezbędne minimum przygotowań do wycieczki nad wodę. Opalanie się może być bowiem bardzo niebezpieczne, zwłaszcza dla organizmu dziecka. Już pierwszy bardziej intensywny kontakt z promieniami słonecznymi może skończyć się poparzeniem skóry, zwłaszcza gdy dziecko przebywa na słońcu w godzinach południowych. W przypadku niewielkich poparzeń ulgę może przynieść polewanie skóry chłodną wodą. Niebezpieczne, prowadzące nawet do udaru cieplnego jest bezpośrednie nasłonecznienie głowy i karku. Na skutek nadmiernej ekspozycji na słońce mogą pojawić się dreszcze, ból głowy i odwodnienie. Objawy te mogą być zauważalne dopiero w godzinach wieczornych. W takich wypadkach zalecane jest podawanie dużej ilości płynów. Należy też umieścić dziecko w miejscu nienasłonecznionym i przewiewnym. Na ciele dziecka mogą pojawić się obszary oparzeniowe w postaci zaczerwienienia. Gdy ich powierzchnia jest duża, należy miejsca te przekryć jałowym opatrunkiem i podać lek przeciwbólowy. Kontrolujmy też stan dziecka. Gdy na jego skórze pojawią się wypełnione płynem pęcherze albo dziecko ma zawroty głowy lub straci przytomność, niezbędna jest interwencja lekarza.
Kąpać się można o różnych porach dnia, najbardziej jednak optymalne godziny to 10-12 przed południem i 15-17 po południu. Do wody wchodzimy dopiero 1,5 godziny po posiłku, a pierwsza kąpiel dziecka powinna trwać nie dłużej niż 15 minut. Później stopniowo wydłużamy czas do 30 minut. Dzieci do lat dwunastu mogą kąpać się w wodzie o temperaturze minimum 20 stopni Celsjusza, natomiast starsze w wodzie o temperaturze minimalnej 18 stopni. Możliwość kąpieli sygnalizowana jest flagą białą, flaga czerwona oznacza natomiast zakaz kąpieli. Wywiesza się ją również gdy temperatura wody wynosi mniej niż 14 stopni Celsjusza, widoczność jest ograniczona do 50 metrów, występują silne prądy wsteczne, fale mają białe grzywy i przekraczają wysokością 70 cm oraz gdy prędkość wiatru przekracza 5 stopni w skali Beauforta.
Miejsce kąpieli powinno być bezpieczne. Kąpiel zabroniona jest przy śluzach i budowlach wodnych, w portach, na szlakach żeglownych, w miejscach gdzie występują wiry oraz w miejscach mocno zanieczyszczonych. Najbezpieczniejsze są kąpieliska zorganizowane. Za takie uważa się tereny z plażą oraz z otoczonym siatką i bojami brodzikiem o głębokości do 40 cm i wyznaczonymi oraz trwale oznakowanymi strefami kąpieli: żółtymi bojami dla nieumiejących pływać (nie głębsza niż 120 centymetrów) i czerwonymi bojami dla umiejących (o głębokości do czterech metrów). Kąpielisko takie powinno mieć zaplecze sanitarne a nad bezpieczeństwem kąpiących się powinni czuwać ratownicy, wyposażeni w środki łączności oraz niezbędny sprzęt ratowniczy i medyczny. Każde kąpielisko powinno posiadać wywieszony w widocznym miejscu regulamin. W bezpiecznym kąpielisku podawane są na bieżąco informacje o temperaturze wody i powietrza oraz o sile wiatru i wysokości fali, a także wysyłane sygnały ostrzegawcze. Niezbędnym elementem kąpielisk są też maszty wyposażone w komplet flag. Ważnym punktem polskich plaż są sezonowe kąpieliska prowizoryczne. Tego typu akweny również powinny być oznakowane i zabezpieczone przez ratowników wyposażonych w odpowiedni sprzęt. Powinny też dysponować węzłem sanitarnym i posiadać wyznaczone strefy dla umiejących i nieumiejących pływać.
Za bezpieczeństwo dzieci odpowiadają głównie rodzice. Nic nie zwalnia ich z ostrożności, zdrowego rozsądku i podporządkowania czasu wolnego nad wodą wyłącznie dzieciom. Nawet gdy w pobliżu jest ratownik lub inne dorosłe osoby, jedynie stała obecność rodziców, ich troska i odpowiedzialność, pozwolą uniknąć lub zminimalizować niebezpieczne sytuacje, na które narażone są dzieci na plaży i w wodzie.
Literatura:
1. Oleszak A., Bezpieczny wypoczynek – na pływalni i kąpielisku. „Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne” 2009 nr 6, s. 36-39.
2. Różański P., Zajęcia z dziećmi nad wodą. Bezpieczeństwo i profilaktyka. „Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne” 2009 nr 6, s. 45-47.
Woda daje wiele przyjemności i relaksu, ale zawsze należy z rezerwą podchodzić do szaleństw w morzu, jeziorze czy rzece…