Kolumbia to kraj tzw. Ameryki andyjskiej, liczący dziś 45 milionów ludności. Mieszają się w nim pierwotni mieszkańcy – Indianie z plemion Czibcza i Arawak z napływową ludnością pochodzenia europejskiego, a także potomkowie niewolników murzyńskich. Dziś ponad połowa mieszkańców Kolumbii to Metysi. Pierwotna ludność zamieszkiwała zazwyczaj średniej wysokości pasma górskie Andów. Północne równiny kraju zaludniły natomiast plemiona Karaibów. Podboje hiszpańskie przyczyniły się do szybkiego rozwoju miast i zasiedlenia kraju, głównie chłodniejszych zboczy andyjskiej Kordyliery Wschodniej i Środkowej. W wieku XVII kopalnie złota w Nowej Grenadzie zaopatrywały ówczesną Europę w ten cenny kruszec. Wysoko cenione były później kolumbijskie szmaragdy, szczególnie te pochodzące z kopalni w Muzo. Kraj ten obfituje też w złoża ropy naftowej. Stolica kraju Bogota, położona jest na wysokości dwóch tysięcy metrów nad poziomem morza, w Kordylierze Wschodniej. Miasto to zajmuje dużą równinę.
Kordylierę Wschodnią tworzy ciąg falistych płaskowyżów, a oddziela ją od Kordyliery Środkowej Dolina Magdaleny. Jest to miejsce o długości tysiąca kilometrów i szerokości dochodzącej do kilkudziesięciu kilometrów. Kordyliera Zachodnia pokryta jest natomiast gęstym lasem, a jej skomplikowana rzeźba sprawia, że jest to pasmo trudno dostępne. Kolumbia składa się głównie z gorących równin i niskich wzgórz. Zajmują one około osiemdziesięciu procent obszaru. Równiny ciągną się na przykład na wybrzeżu Morza Karaibskiego. Dna wielkich dolin są gorące, a temperatury dochodzą tam do 35 stopni Celsjusza. W górach Kolumbii, po pokonaniu pewnej wysokości, można z piętra gorącego przejść nagle do piętra chłodnego i jeszcze wyżej, do lodowców. Znajdują się też w Andach śródgórskie równiny, przysypane popiołem wygasłych już wulkanów. Andy rozgałęziają się w Kolumbii na trzy, oddzielone od siebie głębokimi dolinami, górskie łańcuchy. Na tych dobrze zroszonych deszczem górskich zboczach rosną plantacje kawy, a więc główny produkt eksportowy kraju. W Kolumbii znajduje się też jeden z najbardziej deszczowych regionów świata, w którym nie ma właściwie pory suchej. Morską strefą kraju tworzą wybrzeża Oceanu Spokojnego oraz Morza Karaibskiego, nad którym mieszkają w dużej liczbie Murzyni i Metysi. Wybrzeże Pacyfiku, często bardzo skaliste, pokryte wilgotnym lasem równikowym, oznacza się bardzo dużą wilgotnością powietrza.
Literatura: Delavaud C. Collin (red). Ameryka Południowa. Warszawa 1982.
Dodaj komentarz