Uzależnienie od pracy jest bardzo dobrze znane i chyba każdy wie co oznacza pojęcie pracoholizmu. Współczesne życie jest bardzo dynamiczne, a codzienne czynności zarobkowe wymagają dużego zaangażowania. Często im zaangażowanie jest większe, tym większe jest również wynagrodzenie. Jak wiemy, pieniądze przydają się każdemu, a współczesny człowiek jest już przyzwyczajony do wielu godzin pracy. Problem zaczyna się w momencie, gdy praca staje się celem samym w sobie i zaczyna zabierać nam czas na kontakty społeczne i wypełnianie innych, przyziemnych obowiązków.
Jak objawia się pracoholizm?
Istnieje wiele widocznych objawów pracoholizmu. Pierwszym i chyba najbardziej widocznym jest życie w nieustającej presji oraz przyjmowanie coraz większej liczby zawodowych zobowiązań. Pracoholik poświęca pracy bardzo wiele swojej energii i nie rozstaje się z nią nawet po przyjściu do domu. Bardzo dużą wartością jest dla niego czas (przecież ma go tak niewiele). Często zaniedbuje kontakty społeczne, a podczas kontaktów towarzyskich jego ulubionymi tematami są te, które wiążą się z jego pracą. Inne tematy zdają się nie mieć znaczenia. Widocznym objawem pracoholizmu jest też perfekcjonizm. Osoba uzależniona od pracy chce idealnie wypełniać swoje obowiązki, często ma poczucie, że nikt nie wykona danej czynności lepiej od niej samej. Idealizowanie własnych kompetencji może się oczywiście wiązać z napotkaniem przeszkód zawodowych oraz porażek. Warto pamiętać, że porażka zawodowa jest dla pracoholika bardzo dużym ciosem, który widocznie obniża jego pewność siebie i przez długi czas wpływa na codzienne funkcjonowanie.
Fazy uzależnienia
Pracoholizm można sprowadzić do trzech faz:
Faza I – osoba uzależniona nakłada na siebie coraz więcej obowiązków, zaniedbuje kontakty ze znajomymi. Ma coraz mniej czasu i ochoty na kontakty społeczne. Praca powoli staje się priorytetem.
Faza II – pracoholik zaczyna zauważać, że jest uzależniony. Jednak nie wiąże się to z ograniczeniem zobowiązań zawodowych. Wręcz przeciwnie – liczba obowiązków stale rośnie, a pracoholik znajduje wymówki, które maja świadczyć o konieczności podjęcia coraz to nowszych zobowiązań.
Faza III – zobowiązań jest już tak dużo, że osoba uzależniona nie ma czasu na pełną regeneracje. Śpi bardzo krótko i poświęca cały swój czas na obowiązki zawodowe. Nie rozumie osób, dla których priorytetem jest rodzina. Co więcej, jest tak przemęczona, że jej wydajność i kreatywność mocno spadają.
Leczenie
Pracoholizm jest uzależnieniem o podłożu psychologicznym – wymaga zatem leczenia w postaci psychoterapii. Psychoterapeuta próbuje dotrzeć do źródeł uzależnienia, podbudować labilną samoocenę i zbudować w pacjencie poczucie stabilnej samoakceptacji.
Dodaj komentarz